Verum esto: verbum ipsum voluptatis non habet dignitatem, nec nos fortasse intellegimus.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Vos autem cum perspicuis dubia debeatis illustrare, dubiis perspicua conamini tollere. Tum mihi Piso: Quid ergo? Nos paucis ad haec additis finem faciamus aliquando; Duo Reges: constructio interrete. Laboro autem non sine causa; Ea, quae dialectici nunc tradunt et docent, nonne ab illis instituta sunt aut inventa sunt? Nullus est igitur cuiusquam dies natalis. Materiam vero rerum et copiam apud hos exilem, apud illos uberrimam reperiemus. At Zeno eum non beatum modo, sed etiam divitem dicere ausus est. An potest cupiditas finiri?

Sin autem voluptatem putat adiungendam eam, quae sit in motu-sic enim appellat hanc dulcem: in motu, illam nihil dolentis in stabilitate-, quid tendit?

Hic Speusippus, hic Xenocrates, hic eius auditor Polemo, cuius illa ipsa sessio fuit, quam videmus.
Quae cum dixisset, finem ille.
Quid affers, cur Thorius, cur Caius Postumius, cur omnium horum magister, Orata, non iucundissime vixerit?
Quae si potest singula consolando levare, universa quo modo sustinebit?
Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio.
Quodsi ipsam honestatem undique pertectam atque absolutam.

Nam, ut paulo ante docui, augendae voluptatis finis est doloris omnis amotio.
Bork

Cum autem paulum firmitatis accessit, et animo utuntur et
sensibus conitunturque, ut sese erigant, et manibus utuntur
et eos agnoscunt, a quibus educantur.

Indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur.

Quae cum praeponunt, ut sit aliqua rerum selectio, naturam videntur sequi;

Aut unde est hoc contritum vetustate proverbium: quicum in tenebris? Longum est enim ad omnia respondere, quae a te dicta sunt. Hi curatione adhibita levantur in dies, valet alter plus cotidie, alter videt. Quonam, inquit, modo? Res enim se praeclare habebat, et quidem in utraque parte. Ego quoque, inquit, didicerim libentius si quid attuleris, quam te reprehenderim. Quae cum praeponunt, ut sit aliqua rerum selectio, naturam videntur sequi; Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere.

Haeret in salebra.: Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem;
Magna laus.: Ut in geometria, prima si dederis, danda sunt omnia.
Bork: Contemnit enim disserendi elegantiam, confuse loquitur.

Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi? Sed emolumenta communia esse dicuntur, recte autem facta et peccata non habentur communia. Itaque nostrum est-quod nostrum dico, artis est-ad ea principia, quae accepimus. Quid, de quo nulla dissensio est? Quamquam in hac divisione rem ipsam prorsus probo, elegantiam desidero. Sed tu istuc dixti bene Latine, parum plane. Non potes, nisi retexueris illa. Atqui, inquam, Cato, si istud optinueris, traducas me ad te totum licebit. Venit ad extremum;